29-9-2020 வியாழன் அன்று, நம் நாட்டின் உச்ச நீதிமன்றம் (மூன்று நீதிபதிகள் கொண்ட நீதிமன்றம்) பெண்களின் நோயின் போது, ​​கற்பழிப்பு போது மற்றும் கணவரின் சம்மதத்துடன் பெண்களுக்கு ஏற்படும் கர்ப்பத்தை கருத்தில் கொண்டு 14வது பிரிவின் கீழ் பெண்களின் உரிமைகளுக்கு முரணானது. கருக்கலைப்பு "பெண்களின் உரிமை" என்று தீர்ப்பளித்தது, இந்த விசயத்தில் நம் நாட்டின் உச்ச நீதிமன்றத்திற்கு மரியாதையுடன் தெரிவித்துக் கொள்வது என்னவென்றால் இது சம்பந்தமாக, இதுபோன்ற தீர்ப்பை வழங்குவதற்கு முன், மூன்று நீதிபதிகள் கொண்ட நிதிமன்றம், சமூகத்தில் ஏற்படுத்தும் தீய விளைவுகளைப் பற்றி சிந்திக்கவில்லை, மேலும் இதுபோன்ற சூழ்நிலைகளைத் தடுக்க தகுந்த உத்தரவுகளை வழங்கவில்லை என்பதை நடப்பது (தவறாகப் பயன்படுத்தினால் கடுமையான நடவடிக்கை) மிகவும் கவலைக்குரிய விஷயம்.

ஏனெனில், இந்தத் தீர்ப்பின் காரணமாக, திருமணமான பெண்கள், குழந்தைப் பெற்றெடுப்பதை விரும்பாதவர்கள் கணவரின் அனுமதியின்றி கருக்கலைப்பு செய்வதை தங்களின் உரிமையாகக் கருதலாம். யாரேனும் கேள்வி கேட்டால், இது என் கணவர் சம்மதித்த கர்ப்பம் என்று கூறலாம் அல்லது தன்னுடைய கணவரை பாலியல் பலாத்காரம் செய்ததாக குற்றம் சாட்டி அவரை சிறைசாலைக்கு அனுப்பலாம். சில மனைவிகள் கணவன் மீது இதுபோன்ற பொய்யான குற்றச்சாட்டுகளை கூறுவது புதிதல்ல. இப்படி பல சம்பவங்கள் நம் கண் முன்னே நடந்து கொண்டுதான் இருக்கிறது.

இன்னொரு விஷயம், மனைவி தன் கணவனால் தான் கர்ப்பமாகிறாள். அப்படியானால் அந்த கர்ப்பத்தை கலைப்பது ஒரு பெண்ணுக்கு மட்டுமே எப்படி உரிமை இருக்கும்? நான் மேலே விளக்கியது போல், சில மனைவிகள் அத்தகைய உரிமையின் காரணமாக குழந்தைகளைப் பெற விரும்பவில்லை அல்லது கருக்கலைப்பு செய்துக்கொண்டால், தந்தையாக வேண்டும் என்று ஆசையோடு இருக்கும் கணவனின் நிலை என்ன? கணவன் நான் தந்தையாக வேண்டும் என்பது அவரின் உரிமையல்லவா? தங்களுடைய அழகு குறைந்துவிடும் என்று குழந்தை பெற்றெடுக்க விரும்பாத பல பெண்களை இந்த சமுதாயம் பார்த்துள்ளது. இப்படிப்பட்டவர்கள் நாளை முதல் துணிச்சலாக கருக்கலைப்பு செய்துவிட்டு, கேள்வி கேட்கும் கணவர்களின் மீது பலாத்காரம் செய்ததாக குற்றம் சாட்டுவார்கள், ஆனால் குற்றம் சாட்டிய மனைவிகள் மீது மாண்புமிகு உச்சநீதிமன்றம் என்ன நடவடிக்கை எடுக்கும்? பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு எப்படி நீதி கிடைக்கும்? கர்ப்பம் தரிப்பது பெண்ணுக்கு மட்டும் தான் உரிமை என்றால், இத்தனை காலமும் பெண் குழந்தைகளை கொன்று குவிக்கிறார்கள் என்பதற்காக (ஸ்கேனிங் சென்டர்கள்) & பரிசோதனை மையம் செய்யும் பணியான கருவை ஆணா? பெணா? என உறுதி செய்வது குற்றமாக கருதப்படுவது ஏன்? பெண் குழந்தைகளின் பிறப்புக்கே ஆபத்து என்றால், இந்த தீர்ப்பு இப்போது எல்லா குழந்தைகளுக்கும் ஆபத்தை ஏற்படுத்தும் அல்லவா?

எனவே கருக்கலைப்பு பெண்களின் உரிமை என உச்சநீதிமன்றம் அறிவித்திருப்பது பொதுவான கண்ணோட்டத்தில் நியாயமானதாகத் தெரியவில்லை. இன்னும் பிறக்காத குழந்தைகளுக்கு இது பெரிய ஆபத்தாக மாறும். அமெரிக்காவில் இதுபோன்ற சூழ்நிலைகள் இருப்பதால், தவறான கருக்கலைப்புகளுக்கு அந்நாட்டு நீதிமன்றம் கட்டுப்பாடுகளை விதித்தது. ஆனால் தாயின் நோயினால் கருக்கலைப்பு செய்வதை நான் எதிர்க்கவில்லை, அது உரிமையல்ல முன்பு இருந்த விதிவிலக்கு என்ற சட்டத்தின் முந்தைய கருத்தை ஆதரிக்கிறேன். ஏனென்றால் தாயின் உயிரைக் காப்பாற்ற வேண்டியது அவசியம். இந்த விஷயத்தை மனிதாபிமான உள்ள எல்லா மனிதர்களும் இதைப் பற்றி சிந்திக்க வேண்டும்.

ஆனால், இந்த தீர்ப்பின் காரணமாக கிறிஸ்தவ பெண்களும் கருக்கலைப்பு தங்களின் உரிமை என்று நினைக்கலாம், எனவே கருக்கலைப்பு என்பது வேதத்தின்படி தேவனின் பார்வையில் எவ்வளவு குற்றம் என்பதை கான்பிக்கவே இந்த கட்டுரையை எழுதுகிறேன். அது மட்டுமின்றி, ஒரு விசுவாசி எந்த அளவிற்கு சட்டத்திற்கு & அரசாங்கத்திற்கு எந்த அளவிற்கு உட்பட்டவர் என்பதை விளக்கி, இறுதியில் அந்த விஷயத்தில் எழக்கூடிய சில கேள்விகளுக்கு பதிலளிக்கிறேன்.

முதலாவதாக, வேதவசனங்களின் படி கருக்கலைப்பு என்பது தேவனுடைய சித்தத்திற்கு எதிரானது. ஏனென்றால், தேவன் ஆதாமையும், ஏவாளையும் படைத்து, அவர்களை ஒன்றாக்கி நீங்கள் பலுகிப் பெருகும்படி அவர்களை ஒரே மாம்சமாகும்படி கட்டளையிட்டார். (ஆதியாகமம் 1:28). எனவே திருமணத்தில் பாலுறவு இன்பத்தை மட்டுமே விரும்பி, தேவனின் கருணையை தம் விருப்பப்படி இகழ்பவர்கள் தேவனின் சித்தத்திற்கு எதிரானவர்கள்.

இரண்டாவதாக, வேதத்தின் படி கருக்கலைப்பு என்பது கொலைக்கு சமம். வேதத்தில் பல இடங்களில் கொலை செய்யக்கூடாது என்று கட்டளையிட்டிருப்பதைக் காண்கிறோம். (ஆதியாகமம் 9:6) “மனுஷன் தேவசாயலில் உண்டாக்கப்பட்டபடியால், மனுஷனுடைய இரத்தத்தை எவன் சிந்துகிறானோ, அவனுடைய இரத்தம் மனுஷனாலே சிந்தப்படக்கடவது.” (யாத்திராகமம் 20:13) “கொலை செய்யாதிருப்பாயாக.” இதற்காகவே, பழைய ஏற்பாட்டில் பல ராஜாக்களையும் நகரங்களையும் தேவன் அழித்தார். எனவே, கருக்கலைப்பைத் தங்கள் உரிமையாகக் கருதி, பிறக்காத குழந்தைகளைக் கொல்பவர்கள் அனைவரும் தேவனின் நீதியில் மனிதக் கொலைக்கான தண்டனைக்கு தகுதியானவர்கள். “கொலைபாதகரும், அனைவரும் இரண்டாம் மரணமாகிய அக்கினியும் கந்தகமும் எரிகிற கடலிலே பங்கடைவார்கள் என்றார்.” (வெளிப்படுத்துதல் 21:8). ஆனால் பிறக்காத குழந்தையைக் கொல்வது கொலையாகாது என்று சிலர் வாதிடுகின்றனர். ஆனால், கருமுட்டை கருவுறும்போது உயிர் (Zygote) உருவாகிறது என்பது அறிவியல் சொல்லும் உண்மை. இதினிமித்தம் கருக்கலைப்பு கொலை அல்ல என்று சொல்ல முடியாது.

கருவில் இருக்கும் குழந்தையின் உயிருக்கு தீங்கு விளைவிப்பது கொலை என்பதால், கர்ப்பிணிப் பெண் முன்கூட்டியே பெற்றெடுக்கும் ஒருவரால் அந்த குழந்தை பாதிக்கப்பட்டு, குழந்தை உயிருடன் இல்லாமல் இறந்தால், குற்றவாளிக்கு மரண தண்டனை விதிக்க வேண்டும் என்று சட்டம் கூறுகிறது.

“21. மனிதர் சண்டைபண்ணி, கர்ப்பவதியான ஒரு ஸ்திரீயை அடித்ததினால், அவளுக்கு வேறே சேதமில்லாமல் கர்ப்பம் விழுந்துபோனால், அடிபட்ட ஸ்திரீயின் புருஷன் அடித்தவன்மேல் சுமத்துகிறதற்குத்தக்கதாயும் நியாயாதிபதிகள் செய்யும் தீர்ப்பின்படியும் தண்டம் கொடுக்கவேண்டும். 23. வேறே சேதமுண்டானால், ஜீவனுக்கு ஜீவன், 24. கண்ணுக்குக் கண், பல்லுக்குப் பல், கைக்குக் கை, காலுக்குக் கால், 25. சூட்டுக்குச் சூடு, காயத்துக்குக் காயம், தழும்புக்குத் தழும்பு பழி கொடுக்கவேண்டும்.  (யாத்திராகமம் 21:22-25) பற்றிய விளக்கத்தை படியுங்கள்.

மூன்றாவதாக, இந்த பூமியில் பிறக்கும் ஒவ்வொரு மனிதனும் தேவனிடமிருந்து மட்டுமே பிறகிறார்கள். ஆண்களும், பெண்களும் & கணவனும், மனைவியும் இந்த விஷயத்தில் தேவன் பயன்படுத்தும் கருவிகள் மட்டுமே.

(1 கொரிந்தியர் 11:12) “ஸ்திரீயானவள் புருஷனிலிருந்து தோன்றுகிறதுபோல, புருஷனும் ஸ்திரீயினால் தோன்றுகிறான்; சகலமும் தேவனால் உண்டாயிருக்கிறது.”

(சங்கீதம் 100:3) “கர்த்தரே தேவனென்று அறியுங்கள்; நாம் அல்ல, அவரே நம்மை உண்டாக்கினார்”

(சங்கீதம் 127:3) “இதோ, பிள்ளைகள் கர்த்தரால் வரும் சுதந்தரம், கர்ப்பத்தின் கனி அவரால் கிடைக்கும் பலன்.”

இந்த பூமியில் மனிதப் பிறவி என்பது தேவனால் மட்டுமே நிகழ்வதால், இன்று பல தம்பதிகள் குழந்தைகளை வேண்டுமென பிரயசத்தொடு பல வகையில் முயற்சி செய்தும் குழந்தைகளைப் பெற முடியாமல் தவிக்கின்றனர். ஆதலால் கர்ப்பம் தரிப்பது எனது மகத்துவம் என்றும், கர்ப்பத்தை கலைப்பது எனது உரிமை என்றும் எண்ணுபவர்கள், தேவனுக்குப் பதிலாகத் தம்மையே மென்மையாக சொல்லிக் கொள்ளும் பெருமையுடையவர்கள், தேவனுக்கு அருவருப்பானவர்கள் இந்த காரியத்தை குறித்து எல்லா கிறிஸ்தவ பெண்களும் மனதில் கொள்ள வேண்டும்.

மேலும், விசுவாசிகள் வேதத்தின் எல்லைக்கு ளஉட்பட்டு சட்டத்திற்கு & அரசாங்கத்திற்கு அடிபணிய வேண்டும் என்பதை நாம் மறந்துவிடக் கூடாது. “எந்த மனுஷனும் மேலான அதிகாரமுள்ளவர்களுக்குக் கீழ்ப்படியக்கடவன்; ஏனென்றால், தேவனாலேயன்றி ஒரு அதிகாரமுமில்லை; உண்டாயிருக்கிற அதிகாரங்கள் தேவனாலே நியமிக்கப்பட்டிருக்கிறது. ஆதலால் அதிகாரத்திற்கு எதிர்த்து நிற்கிறவன் தேவனுடைய நியமத்திற்கு எதிர்த்து நிற்கிறான்; அப்படி எதிர்த்து நிற்கிறவர்கள் தங்களுக்குத் தாங்களே ஆக்கினையை வருவித்துக்கொள்ளுகிறார்கள். மேலும் அதிகாரிகள் நற்கிரியைகளுக்கல்ல, துர்க்கிரியைகளுக்கே பயங்கரமாயிருக்கிறார்கள்; ஆகையால் நீ அதிகாரத்திற்குப் பயப்படாதிருக்க வேண்டுமானால், நன்மைசெய், அதினால் உனக்குப் புகழ்ச்சி உண்டாகும்.” (ரோமர் 13:1-3)

இந்த காரணத்திற்காக, நமது அரசாங்கங்கள் மற்றும் நீதிமன்றங்கள் வேதப்பூர்வமற்ற விதிவிலக்குகளை அசுத்தப்படுத்தாமல் கவனமாக இருக்க வேண்டும். உதாரணமாக, நமக்கு முன் மாதிரியாக வாழ்ந்த அப்போஸ்தலர்கள் தங்கள் நாட்டு அதிகாரிகள் விதித்த கட்டுப்பாடுகளுக்கு எவ்வாறு பதிலளித்தார்கள் என்பதைப் பாருங்கள்.

(அப்போஸ்தலர் 4:19,20) “பேதுருவும் யோவானும் அவர்களுக்குப் பிரதியுத்தரமாக: தேவனுக்குச் செவிகொடுக்கிறதைப் பார்க்கிலும் உங்களுக்குச் செவிகொடுக்கிறது தேவனுக்கு முன்பாக நியாயமாயிருக்குமோ என்று நீங்களே நிதானித்துப்பாருங்கள். நாங்கள் கண்டவைகளையும் கேட்டவைகளையும் பேசாமலிருக்கக்கூடாதே என்றார்கள்.”

மனிதச் சட்டங்கள் மனிதர்களுக்குச் சாதகமாக மாறுகின்றன, சில சமயங்களில் அவைகளுக்கு அறநெறிக்கும் & நீதிக்கும் எந்தத் தொடர்பும் இருக்காது. அதற்கு ஒரு நல்ல உதாரணம், தேவன் வெறுக்கும் ஓரினச்சேர்க்கையை சில நாடுகள் (நமது உச்ச நீதிமன்றம் உட்பட) அவைகள் அவர்களின் உரிமையாக அங்கீகரித்துள்ளன. தவிர, ஒரே பெற்றோருக்கு பிறந்த பிள்ளைகளான சகோதரர்கள் மற்றும் சகோதரிகள் திருமணமானவர்களாக இருந்தாலும் அல்லது விருப்பப்பட்டு உடலுறவு கொண்டவர்களாக இருந்தாலும், நீதிமன்றம் அதை அவர்களின் உரிமையாகக் கருதப்படும். (அத்தகைய உறவுகளைத் தடைசெய்யும் & குற்றமாக கருதப்படும் ஒரு சட்டமும் இல்லை என்பதை நம்முடைய கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும். நம் நாட்டில் உட்பட).

(ஆபகூக் 1:7) “அவர்கள் கெடியும் பயங்கரமுமானவர்கள்; அவர்களுடைய நியாயமும் அவர்களுடைய மேன்மையும் அவர்களாலேயே உண்டாகும்.”

அது மட்டுமின்றி ஒருமுறை இந்த நீதிமன்றங்களின் தீர்ப்புகளை பார்த்தால், ஒரு நீதிமன்றம் வழங்கிய தீர்ப்பை மற்றொரு நீதிமன்றம் தள்ளிவிடுகிறது. ஒரு பெஞ்ச் (நீதிமன்றம்) வழங்கிய தீர்ப்பை மற்றொரு பெஞ்ச் (நீதிமன்றம்) ரத்து செய்கிறது. இதன் காரணமாகவே எத்தனையோ நிரபராதிகள் குற்றவாளியாக தண்டிக்கப்படுகிறார்கள், எத்தனையோ குற்றவாளிகள் நிரபராதிகளாக விடுவிக்கப் படுகிறார்கள் என்பதை கொஞ்சம் கற்பனை செய்து பாருங்கள். உதாரணமாக: விஜயவாடா அயோஷா கொலை வழக்கில் குற்றம் சாட்டப்பட்ட சத்யம்பாபு என்பவர் 7 ஆண்டுகள் சிறை தண்டனைக்குப் பிறகு நிரபராதி என விடுதலை செய்யப்பட்டார். மற்றும் உத்திர பிரதேசத்தில் பலாத்காரம் செய்யப்பட்ட வழக்கில் ஒரு குற்றவாளி 21 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு நிரபராதி என விடுவிக்கப் பட்டுள்ளார். இதுப்போன்றவை நம் நாட்டில் மட்டுமல்ல, முழு உலகிலும் மனித நீதிபதிகளால் தீர்மானிக்கப்படும் நீதியில் இதுபோன்ற பிழைகளை நாம் நிச்சயமாகக் காண்போம். ஆனால் தேவனின் நீதியில் எந்த குறையும் இல்லை. அவருடைய கட்டளைகள் ஒழுக்கமானவை, நீதியானவை, என்றும் மாறாதவை. எனவே நாம் இவ்வுலகில் தேவனின் கட்டளைகளின் படி & அவருடைய வார்த்தைகளின் படி நடக்க வேண்டும்.

(சங்கீதம் 19:9) “கர்த்தருக்குப் பயப்படுகிற பயம் சுத்தமும், என்றைக்கும் நிலைக்கிறதுமாயிருக்கிறது; கர்த்தருடைய நியாயங்கள் உண்மையும், அவைகள் அனைத்தும் நீதியுமாயிருக்கிறது.”

(ஓசியா 14:9) “இவைகளை உணரத்தக்க ஞானமுள்ளவன் யார்? இவைகளைக் கிரகிக்கத்தக்க புத்தியுள்ளவன் யார்? கர்த்தருடைய வழிகள் செம்மையானவைகள், நீதிமான்கள் அவைகளில் நடப்பார்கள்; பாதகரோவென்றால் அவைகளில் இடறிவிழுவார்கள்.”

அதுபோலவே, இவ்வுலகின் நீதிமன்றங்களும் அரசாங்கங்களும் தேவனின் பார்வையில் அருவருப்பான செயல்களை மனித உரிமைகளாகக் கருதும் போது ஒவ்வொரு விசுவாசியும் இயேசு கிறிஸ்துவின் வார்த்தைகளை நினைவில் கொள்ள வேண்டும்.

(லூக்கா 17:26,28) “நோவாவின் நாட்களில் நடந்ததுபோல மனுஷகுமாரனுடைய நாட்களிலும் நடக்கும். லோத்தினுடைய நாட்களில் நடந்ததுபோலவும் நடக்கும்” இந்த வசனத்தின் படி தற்போதைய உலகமெங்கும் நோவாவின் நாட்களிலும், லோத்தின் நாட்களிலும் இருந்ததுப்போல மிக மோசமானதாகவும் & பொல்லாததாக  நடக்கும் என்பதை நாம் புரிந்து கொள்ளலாம்.

இப்படிப்பட்ட சூழ்நிலையில் தேவனுடைய பிள்ளைகள் நோவாவைப் போல தேவனின் பார்வையில் குற்றமற்றவர்களாக நடந்துக்கொள்ள வேண்டும். (ஆதியாகமம் 6:9) மற்றும் நீதியுள்ள லோத்து தீமையால் மிகவும் வருத்தப்பட்டதுப்போல நாமும் நடந்துக்கொள்ள வேண்டும்.

(2 பேதுரு 2:7,8) “அக்கிரமக்காரருக்குள் வாசமாயிருக்கையில் அவர்களுடைய காமவிகார நடக்கையால் வருத்தப்பட்டு; நாள்தோறும் அவர்களுடைய அக்கிரமக்கிரியைகளைக் கண்டு கேட்டு நீதியுள்ள தன்னுடைய இருதயத்தில் வாதிக்கப்பட்ட நீதிமானாகிய லோத்தை அவர் இரட்சித்திருக்க”

இப்போது இந்த தலைப்பு தொடர்பான கேள்விகளுக்கு செல்லலாம்.

முதலாவது கேள்வி: உச்ச நீதிமன்றம் கருக்கலைப்பு "பெண்களின் உரிமை" என்று திறப்பு கொடுப்பதற்கு பலாத்காரம், சுகவீனம், தாம்பத்திய பலாத்காரம் போன்றவை காரணமாக இருக்கும் போது அவற்றை விட்டுவிட்டு அதன் பக்கவிளைவுகளை மட்டும் குறிப்பிடுவது எந்த அளவுக்கு நியாயம்?

பதில்: மாண்புமிகு உச்ச நீதிமன்றம் நோயுற்ற பெண்கள் அல்லது கற்பழிப்பு செய்யப்பட்ட பெண்களுக்கு அவர்களின் சூழ்நிலையைப் பொறுத்து கருக்கலைப்பு செய்வதற்கு இது ஒரு வழி என்று குறிப்பிட்டிருந்தால், அதன் மீது எனது எதிர்வினை வேறுவிதமாக இருந்திருக்கும். நோய்வாய்ப்பட்ட பெண்கள் தங்கள் உயிரைக் காப்பாற்ற கருக்கலைப்பு செய்யும் சுதந்திரத்தை ஏற்கனவே நான் இந்த கட்டுரையில் பரிந்துரைத்துள்ளேன். கற்பழிப்பு பற்றி நான் பிறகு பேசுவேன். ஆனால் உச்ச நீதிமன்றம் கருக்கலைப்பு "பெண்களின் உரிமை" என்று ஒருமனதாக அறிவித்துள்ளது. அதனால் தான் நான் பக்க விளைவுகளுக்கு எதிர் வினையாற்றுகிறேன். ஏனென்றால், சில பெண்கள் தங்கள் குழந்தைகளின் விஷயத்தில் சிசுகொலை (கொலை, சித்திரவதை) செய்வதும், கணவன் மீது பொய் வழக்கு போடுவதும் நியாயமாக யோசிக்கும் சமூகத்திற்கு நன்றாகவே தெரியும். இந்த காரணத்திற்காக, எதிர்காலத்தில் மனித உயிர்வாழ்வைப் பற்றி அக்கறை கொண்ட யாராக இருந்தாலும் கருக்கலைப்பு ஒரு பெண்ணின் உரிமை என்று தீர்ப்பின் விளைவுகளுக்கு முதலில் எதிர் வினையாற்றுவார்கள், "குறைந்தது அந்த உரிமையை தவறாகப் பயன்படுத்தினால் எந்த நடவடிக்கையும் எடுக்கப்படாவிட்டால் விளைவு அதிகமாக இருக்கும். அமெரிக்காவில் இது போன்ற பல பெண்கள் எங்களுடைய உரிமை என்று விருப்பம் போல் கருக்கலைப்பு செய்துக் கொள்ளவில்லையா?

இந்த தீர்ப்பின் அடிப்படையில், சில பெண்கள் குழந்தை பெற்றுக் கொள்ளாமல் இருப்பதும், கருக்கலைப்பு செய்வதும் தங்களின் உரிமை எனக் கருதாமல், அவைகளை எதிர்க்கும் கணவன்மார்கள் மீது திருமணக் கற்பழிப்பு வழக்குப் பதிவு செய்து சிறைச்சாலைக் அனுப்பமாட்டார்கள் என்று உத்தரவாதம் அளிக்க முடியுமா? அவ்வாறு உததரவாதம் கொடுக்க யாரேனும் தயாராக இருந்தால், அவர்கள் முதலில் தங்கள் கணவர் மீது சுமத்தப்பட்ட பொய் வழக்குகள் மற்றும் குழந்தைகளை கொல்லப்படும் & சித்திரவதை செய்யப்பட்ட சம்பவங்கள் குறித்து அவர்கள் விளக்கமளிக்க வேண்டும்.

இனிப்போனால் திருமண பலாத்காரம் என்கிறார்கள், ஒரு மனைவி தன் விருப்பத்திற்கு மாறாக அவளுடைய கணவனால் கற்பழிக்கப்பட்டாள் என்று வைத்துக்கொள்வோம். அவளுடைய கணவனால் அவள் கர்ப்பம் தரிக்கப்பட்டதால் மனைவிக்கு என்ன பிரச்சனை? தனக்கு விருப்பமில்லாத போது உடலுறவு கொண்டதால் அந்த கர்ப்பத்தை கலைக்க வேண்டுமா? கர்ப்பம் தரிக்கும் ஏதாவது நேரம் உண்டா? அல்லது அவளுக்கு உடல் நிலை சரியில்லையா? உடல் நலம் ஒருபுறம் இருக்கட்டும், இந்த நேரத்தின் விஷயம் என்ன? பெண்கள் எப்போது கர்ப்பம் தரிக்கத் தயாராக இருக்கிறார்கள், இல்லை என்று அந்த தீர்ப்பில் ஏதாவது விளக்கம் உள்ளதா?

ஒரு கணவன் தன் மனைவியை தன்னுடைய சரீர தேவைகளை நிறைவேற்றும் பொருளாக மட்டுமே பயன்படுத்தி, அதனால் பிறக்கும் குழந்தைகளை பற்றி கவலைப்படாத மனநிலையில் அவன் இருந்தால், அதற்கு தீர்வு அந்த கணவனை தண்டித்து திருத்துவதுதான், சரியான வழி அதை விட்டு அந்த குழந்தையை பிறக்க விடாமல் வயிற்றிலே கொல்வதல்ல. அப்படியென்றால், மனைவி தன் குழந்தைகளை வளர்க்கும் மனநிலையில் இல்லை என்று ஒரு கணவன் கண்டால், அவளுக்குத் தெரியாமல் அவளுக்கு தெரியாமல் கருக்கலைப்பு செய்ய வைத்தால், அதை ஏற்றுக்கொள்வார்களா? குழந்தைகளை வளர்க்க இது சரியான நேரமல்ல என்று நினைத்து அந்த பணியை செய்தால் அப்போதாவது நியாயம் என்பார்களா? இதைச் சொல்வதற்குக் காரணம், இந்தச் சமூகத்தில் பிள்ளைகளை வளர்க்க முடியாமல் விட்டுச் சென்ற அப்பாக்கள் மட்டுமல்ல, பிள்ளைகளை வளர்க்க முடியாமல் விட்டுச் சென்ற தாய்மார்களும் இருக்கிறார்கள்.

இரண்டாவது காரணம்: கருக்கலைப்பு என்பது வேதத்தின் படி கொலையாக இருக்கும் போது, ​​காரணம் எதுவாக இருந்தாலும் அது கொலைதானே, தாய்க்கு ஏற்பட்ட நோயினால் அது ஏன்  விலக்கப்படுவாதி ஏன்?

பதில்: ஏனெனில் இதன் காரணமாக நடக்கும் கருக்கலைப்பு உரிமை என்று செய்யப்படவில்லை, அது செய்வதற்கு முக்கிய காரணம் தாயின் உயிரைக் காப்பாற்றுவதற்கான ஒரே வழியாக இருப்பதால் தான். அது என்னுடைய விருப்பம் என்று செய்வதற்கும், வேறுவழியில்லாமல் கட்டாயச் சூழ்நிலையில் அதைச் செய்வதற்கும் பெரிய வித்தியாசம் இருக்கிறது. அந்த சமயத்தில் தாயின் உயிரா? குழந்தையின் உயிரா? என்பதைத் தீர்மானிப்பதில், தாய்க்குக் கொடுக்கப்படும் முக்கியத்துவம், அதிகம் ஏனென்றால் அவள் இவ்வுலகில் ஏற்கனவே ஏற்படுத்திக் கொண்ட பல உறவுகளைப் பொறுத்தது. மேலும், குழந்தை பிறக்கும் நிலையில் தாயின் உடல்நலம் மோசமான நிலையில் இருக்கும் போது அத்தகைய முடிவு எடுக்கப்படாவிட்டால், தாயின் உயிருக்கும், குழந்தையின் உயிருக்கும் ஆபத்தாக இருக்கும். எனவே வேறு வழியில்லாத சூழ்நிலையில்தான் அந்த முடிவுக்கு நாம் அதை அனுமதிக்க வேண்டும் என்கிறேன்.

மூன்றாவது கேள்வி: காதலர்களால் ஏமாற்றப்பட்டு கருவுற்றவர்களின் நிலை பற்றி என்ன?

பதில்: நான் ஒரு கிறிஸ்தவனாக வேதத்தை போதிக்கும் பொறுப்புணர்வுடன் இந்தக் கட்டுரையை எழுதுகிறேன். அந்த பொறுப்புணர்வின்படி, திருமணத்திற்கு முன் மற்றொரு நபருடன் உடலுறவு கொள்வது விபச்சாரம், தேவனின் பார்வையில் குற்றம். இந்த புரிதல் கிறிஸ்தவர்களுக்கு மட்டுமல்ல, தேவனின் சாயலில் பிறந்த ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் இந்த விஷயத்தைப் பற்றிய புரிதல் உள்ளது. இதனாலேயே காதலனால் ஏமாற்றப்பட்டு கருவுற்ற பெண், திருமணத்திற்கு முன் உடலுறவு கொள்ளக்கூடாது என்ற தார்மீக நெறிமுறைக்கு மாறாக செயல்பட்டுவதே அந்த நிலைக்கு காரணம். எனவே அதற்கு அவளும் பொறுப்பு. சமூகத்தில் இதுப்போன்ற தவறு செய்பவர்கள் அதை மறைக்க இன்னொரு தவறை செய்வது சகஜம் அல்லவா! எனவே இந்தப் பிரச்சினையைத் தீர்ப்பது எனது பொறுப்பு அல்ல.

ஆனால் இதுபோன்ற சம்பவங்களில் அவர்கள் "ஏமாற்றப்பட்டதால்" சமூகம் அவர்கள் மீது அனுதாபம் கொள்கிறது. ஆனால் பொறுப்புடன் உள்ள எல்லா மக்களும் அங்கு ஏமாறவில்லை, மாறாக அவர்களின் ஒழுக்கக்கேடான ஆசைகளால் தான் என்பதை கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும். உண்மையாக நேசிப்பதற்கும் ஏமாற்றப் படுவதற்கும், காதல் என்ற போர்வையில் ஒழுக்கக்கேடாக (வேசித்தனம்) நடந்து கொண்டு ஏமாற்றப்படுவதற்கும் பெரிய வித்தியாசம் இருக்கிறது. இதை நியாயப்படுத்த "பலவீனம், அப்பாவித்தனம்" போன்ற சாக்குகளைச் சொல்லாதீர்கள், பிறகு அதே "பலவீனம், அப்பாவித்தனம்" என்று பல விஷயங்களுக்குக் காரணம் சொல்ல வேண்டியதாக இருக்கும். மேலும் இந்தப் பதிலில் நான் குறிப்பிடும் வார்த்தைகள் மனவளர்ச்சி குன்றிய பெண்களுக்குப் பொருந்தாது.

நான்காவது கேள்வி: கற்பழிப்பு காரணமாக கர்ப்பமாக இருப்பவர்களின் நிலை பற்றி என்ன?

பதில்: ஒரு பெண்ணின் மீது பலாத்காரம் என்பது மனிதர்களாகிய நாம் அனைவரும் கண்டிக்க வேண்டிய ஒன்று. ஆனால் கர்ப்பமாக இருப்பவர்கள் அதை ஒரு சவாலாக எடுத்துக்கொண்டு பிறந்த குழந்தையை வளர்க்கவோ அல்லது சட்டப்பூர்வமாக வேறு ஒருவருக்கு தத்தெடுக்கவோ முடியும். அந்தக் குழந்தையைக் கொல்வதை விட வாழ வைப்பது மேலானதல்லவா! அவ்வாறே அந்த பெண்ணின் வாழ்வை அழித்துக்கொள்ள வேண்டும் என்று நான் சொல்லவில்லை, இப்படிப்பட்டவர்களை பற்றி சமுதாயம் பக்குவத்தோடு சிந்திக்க வேண்டும். அவளுக்கு நேர்ந்தது ஒரு விபத்து என்று கருதி அந்த பெண்ணின் நண்பர்களில் அல்லது உறவினர்களில் யாரவது ஒருவர் அவளைத் திருமணம் செய்துக்கொள்ள முன் வரவேண்டும். ஏற்கனவே சில இடங்களில் இதே போன்ற முதிர்ச்சி உள்ளவர்களைப் பார்த்து வருகிறோம். அப்படி ஒரு நிலை இல்லாமல், கருக்கலைப்பு செய்து விட்டால், அந்த குழந்தையின் சாவுக்கு அந்த பெண்ணை வன்புணர்ச்சி செய்தவன் மட்டுமல்ல, இந்த சமூகமும் அந்த குழந்தையின் உயிருக்கு உத்தரவாதம்.

இறுதியாக, நான் முன்பு சொன்னதையே இப்போதும் உங்கள் நினைவுக்கு கொண்டுவருகிறேன். இந்தக் கட்டுரையின் முதன்மை நோக்கம் மாண்புமிகு உச்ச நீதிமன்றத்தைக் குறை கூறுவது அல்ல. இந்த "கருக்கலைப்பு உரிமை" பற்றிய தீர்ப்புக்கு கிறிஸ்துவ விசுவாசிகள் எவ்வாறு பதிலளிக்க வேண்டும் என்பதை வேதத்திலிருந்து கண்பிப்பதே எனது முக்கிய நோக்கம். அந்த வரிசையில் இந்த தீர்ப்பில் உள்ள சில தார்மீக குறைபாடுகளையும், அது சமூகத்தில் ஏற்படுத்தும் தீய விளைவுகளையும் விளக்க வேண்டியிருந்தது.

ஆனால் இந்த தீர்ப்பு சில பெண்ணியவாதிகளுக்கு மிகவும் புனிதமானது. அதற்குக் காரணம் அவர்களின் சித்தாந்தம் & கொள்கை. இந்தக் கட்டுரைகளைப் படியுங்கள் என்பதை ஏற்கனவே விளக்கியிருக்கிறேன்.

பெண்கள் முக்காடு இடுவது வேதாகமத்தின் தேவனின் பாகுபாடா?

வேதாகமத்தின் தேவனுக்கு பெண்களின் மீது பாகுபாடு ஒரு உண்மையா? அல்லது குற்றச்சாட்டா?