நாம் அனைவரும் சுபாவத்தால் பிறப்பால் பாவிகள் என்று வேதம் தெளிவாகக் கூறுகிறது. நாம் தேவனிடமிருந்து வேறுபட்டுள்ளோம், நாம் தேவனின் கோபத்திற்கு ஆளானவர்கள், அவருக்கு முன்பாக நாம் குற்றவாளிகள், தேவன் முன் நிற்பதற்கு கூட நமக்கு தகுதியில்லை, நாம் மரணத்திற்கும், நரகத்திற்கும் தகுதியானவர்கள். தேவனோடு உடைந்த மற்றும் முறிந்த உறவை சரிசெய்ய நம்மால் எதுவும் செய்ய முடியாது. "எல்லாரும் பாவஞ்செய்து, தேவமகிமையற்றவர்களாகி," (ரோமர் 3:23), "பாவத்தின் சம்பளம் மரணம்;" (ரோமர் 6:23), "அக்கிரமங்களினாலும் பாவங்களினாலும் மரித்தவர்களாயிருந்த உங்களை உயிர்ப்பித்தார்." (எபேசியர் 2:1) "சத்தியத்தை அநியாயத்தினாலே அடக்கிவைக்கிற மனுஷருடைய எல்லாவித அவபக்திக்கும் அநியாயத்துக்கும் விரோதமாய், தேவகோபம் வானத்திலிருந்து வெளிப்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது." (ரோமர் 1:18). இப்படியிருக்க இதற்கு தீர்வு என்ன? மனிதனுக்கும் தேவனுக்கும் இடையே உடைந்த உறவை மீண்டும் நிலைநாட்ட அல்லது இணைக்க தேவனே ஏதாவது செய்வதே ஒரே தீர்வு என்று வேதம் தெளிவாகக் கூறுகிறது. தேவன் உலகத்தை மிகவும் நேசிக்கிறார், ஆதாலால் அவர் தனது குமரானை இந்த உலகத்திற்கு அனுப்பினார். அவருடைய நாமத்தின் மீது விசுவாசம் வைக்கிறவர்கள் கெட்டுப் போகாமல், நித்திய ஜீவனைப் பெற்றுக் கொள்வார்கள்.

அ) நாம் பாவிகள் என்பதை உணருதல் - பாவத்திற்கான தண்டனை மரணம் என்பதையும், நாம் மரணத்திற்கு தகுதியானவர்கள் என்பதை நாம் உணர்ந்துக் கொள்வது இரட்சிப்பின் முதல் பகுதி. நான் ஒரு கொடிய பாவி என்பதை அறியாத எவனும் சுயநீதியுள்ளவன், அவன் தேவனின் நீதியை விரும்பாதவன்.

ஆ) இரட்சிப்பு என்பது நம்முடைய பாவங்களை கர்த்தரிடம் அறிக்கையிட்டு மனந்திரும்பி அவர் மீது விசுவாசம் வைப்பதாகும்.

இ) பழைய பாவ வாழ்க்கையை விட்டு, புதிய வாழ்வில் கர்த்தருடைய வழியில் நடப்பதும், வேத வார்த்தையின் மேல் விசுவாசம் வைத்திருப்பது நாம் பெற்றுக்கொண்ட இரட்சிப்பிற்கு சான்றாகும். இயேசு கிறிஸ்துவின் சுவிசேஷத்தைக் கேட்டு ஞானஸ்நானம் பெறுவது அவசியம், அந்த சுவிசேஷத்தைக் கேட்காமல் இரட்சிப்பு இல்லை, இரட்சிப்பு இல்லாமல் ஞானஸ்நானம் இல்லை. எனவே ஒருவர் ஞானஸ்நானம் பெறுவதற்கு நீங்கள் சொல்ல வேண்டிய விஷயங்கள்:

A. இயேசு கிறிஸ்துவின் சுவிசேஷத்தைக் கேட்பது

B. கர்த்தருடைய நாமத்தைக் கேட்டு மனந்திரும்புதல் மற்றும் விசுவாசித்தல்.

1. ஞானஸ்நானம் என்றால் என்ன? அதை நியமித்தது யார்?

A. ஞானஸ்நானம் என்பது நமது உள்ளான மன மாற்றத்தின் பொது ஒப்புதல் வாக்குமூலம் ஆகும்.

B. ஞானஸ்நானம் என்பது "நான் கர்த்தராகிய இயேசுவுக்கு சொந்தமானவன் என்று பகிரங்கமாக ஒப்புக்கொள்வது".

C. ஞானஸ்நானம் என்பது இயேசுவோடு அடக்கம் செய்யப்பட்டு மீண்டும் உயிர்த்தெழுந்ததின் அடையாளம், ஒருவர் மரணத்திலிருந்து நித்திய ஜீவனுக்கு செல்வதை ஒப்புக் கொள்வதைப் பற்றிய பொது ஒப்புமையாகும்.

D. ஞானஸ்நானம் என்பது நான் கிறிஸ்துவை உடையவனாக இருக்கிறேன் என்பதை ஒப்புக்கொள்ளும் வாக்குமூலம்.

“ஞானஸ்நானத்திலே அவரோடேகூட அடக்கம்பண்ணப்பட்டவர்களாகவும், அதிலே அவரை மரித்தோரிலிருந்தெழுப்பின தேவனுடைய செயலின் மேலுள்ள விசுவாசத்தினாலே அவரோடேகூட எழுந்தவர்களாகவும் இருக்கிறீர்கள். (கொலோசெயர் 2:12). "ஏனெனில், உங்களில் கிறிஸ்துவுக்குள்ளாக ஞானஸ்நானம் பெற்றவர்கள் எத்தனைபேரோ, அத்தனைபேரும் கிறிஸ்துவைத் தரித்துக்கொண்டீர்களே." (கலாத்தியர் 3:27). ஞானஸ்நானம் என்பது மனிதனால் உருவாக்கப்பட்ட நடைமுறை அல்ல. அப்போஸ்தலர்களோ மூப்பர்களோ அதை நியமிக்கவில்லை.  தேவனே சுயமாக இந்த முறையை நியமித்தார். யோவான் ஸ்நானகன் மனந்திரும்புதலுக்கு ஏற்ற ஞானஸ்நானத்தை கொடுத்தான் என்றும், இயேசு கிறிஸ்து பரிசுத்த ஆவியால் ஞானஸ்நானம் கொடுக்கிறார் என்றும் வேதம் மிக தெளிவாகக் கூறுகிறது. ஆகையால், கர்த்தருடைய நாமத்தில் விசுவாசம் வைத்து (மனந்திரும்புதல் மற்றும் பாவ அறிக்கை) விசுவாசத்தின் மூலம் மறுபிறப்பு பெற்றவர்கள் மட்டுமே பரிசுத்த ஆவியைப் பெறுவார்கள், மேலும் அவர்கள் மட்டுமே கர்த்தரால் நியமிக்கப்பட்ட தண்ணீர் (ஜலத்தினால்) ஞானஸ்நானத்தை பெற்றுக்கொள்ள வேண்டும்.

“ஆகையால், நீங்கள் புறப்பட்டுப்போய், சகல ஜாதிகளையும் சீஷராக்கி, பிதா குமாரன் பரிசுத்த ஆவியின் நாமத்திலே அவர்களுக்கு ஞானஸ்நானங்கொடுத்து, நான் உங்களுக்குக் கட்டளையிட்ட யாவையும் அவர்கள் கைக்கொள்ளும்படி அவர்களுக்கு உபதேசம்பண்ணுங்கள்." (மத்தேயு 28:19,20). “நீங்கள் உலகமெங்கும் போய், சர்வ சிருஷ்டிக்கும் சுவிசேஷத்தைப் பிரசங்கியுங்கள். விசுவாசமுள்ளவனாகி ஞானஸ்நானம் பெற்றவன் இரட்சிக்கப்படுவான்; விசுவாசியாதவனோ ஆக்கினைக்குள்ளாகத் தீர்க்கப்படுவான்." (மாற்கு 16:15,16). சொல்லப்போனால் பலர் மனமாற்றம் இல்லாமல், பல்வேறு காரணங்களுக்காக ஞானஸ்நானம் பெற்றுக் கொள்கிறார்கள். உதாரணமாக: திருமணம், கிறிஸ்தவ குடும்பத்தில் பிறந்ததால் அல்லது மற்றவர்கள் என்ன நினைபார்கள் என்ற காரணத்திற்காகவும் ஞானஸ்நானம் பெறுகிறார்கள் ஆனால் இந்தக் காரணங்களுக்காக ஞானஸ்நானம் பெற்றவர்கள் தேவனின் பிள்ளைகள் அல்ல என்று சொல்வதில் எனக்கு எந்தத் தயக்கமும் இல்லை. தேவனை அறியாமல் ஞானஸ்நானம் எடுப்பது அவருடைய நாமத்தை அவமதிப்பதாகும்.

2. ஞானஸ்நானத்தின் அவசியம் என்ன?

• தேவன் அந்த நியமத்தை நியமித்தார் எனவே, அதை கடைப்பிடிக்க வேண்டும்,
• தேவனின் திருச்சபையில் அங்கமாக இருப்பதற்கு ஞானஸ்நானம் என்ற ஒப்புக்கொள்ளுதல் தேவை,
• நாம் கிறிஸ்துவுடன் ஒரே சரீரம் என்பதை ஒப்புக்கொள்ளுதல்
• உள்ளூர் திருச்சபையுடன் கர்த்தருடைய பந்தியில் பங்குகொள்வது
• தேவனுடைய ஊழியத்தில் பங்குகொள்வது

"அவனுடைய வார்த்தையைச் சந்தோஷமாய் ஏற்றுக்கொண்டவர்கள் ஞானஸ்நானம் பெற்றார்கள். அன்றையத்தினம் ஏறக்குறைய மூவாயிரம்பேர் சேர்த்துக்கொள்ளப்பட்டார்கள்." (அப்போஸ்தலர் 2:41)

3. ஞானஸ்நானத்தின் நடைமுறை

ஞானஸ்நானம் என்பது தேவனின் நாமத்தில், பிதா, குமாரன் மற்றும் பரிசுத்த ஆவியானவரின் நாமத்தில் தண்ணீரில் மூழ்குவது ஆகும். ஆனால், ஞானஸ்நானம் என்றால் தண்ணீரில் மூழ்கி எழுப்பப்பட வேண்டும் என்று வேதத்தில் எங்கே கூறப்பட்டுள்ளது? என்று நீங்கள் என்னிடம் கேட்கலாம். இதைப் புரிந்துகொள்ள, ஞானஸ்நானம் என்ற கிரேக்க வார்த்தையை நாம் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் "பாப்டிசோ அல்லது பாப்டிஸ்மா". இந்த வார்த்தையின் அர்த்தம் "மூழ்குதல்", "முக்கி" (நாம் இதை கிரேக்க அகராதியில் பார்க்கலாம்). இந்த வார்த்தையை வேதம் அல்லாத இலக்கியங்களில் " துணிகளை சாயமிடுவதை" அதாவது சாயமிட துணிகளை சாயக் கலவையில் முழ்குவதற்கு இந்த வார்த்தை பயன்படுத்தப்படுகிறது.

கிரேக்க மொழியியல் ஆய்வின்படி, கிரேக்க, யூத மற்றும் பேட்ரிஸ்டிக் இலக்கியங்களில் பாப்டிஸோ மற்றும் பாப்டிஸ்மா என்பதன் அர்த்தம் “ஒரு பொருளில் மூழ்கடிப்பது” என்பதாகும். ஆகையால், ஞானஸ்நானம் என்பது ஒரு தொழில்நுட்ப சொல் அல்ல, அது ஒரு நடைமுறை சொல் என்பதை அறிந்துக்கொள்ள வேண்டும்.

"சாலிம் ஊருக்குச் சமீபமான அயினோன் என்னும் இடத்திலே தண்ணீர் மிகுதியாயிருந்தபடியினால், யோவானும் அங்கே ஞானஸ்நானங் கொடுத்துவந்தான்; ஜனங்கள் அவனிடத்தில் வந்து ஞானஸ்நானம் பெற்றார்கள்" (யோவான் 3:23). "அப்பொழுது யூதேயா தேசத்தார் அனைவரும் எருசலேம் நகரத்தார் யாவரும், அவனிடத்திற்குப்போய், தங்கள் பாவங்களை அறிக்கையிட்டு, யோர்தான் நதியில் அவனால் ஞானஸ்நானம் பெற்றார்கள்" (மாற்கு 1:5). “அந்த நாட்களில், இயேசு கலிலேயாவிலுள்ள நாசரேத்தூரிலிருந்து வந்து, யோர்தான் நதியில் யோவானால் ஞானஸ்நானம் பெற்றார். அவர் ஜலத்திலிருந்து கரையேறினவுடனே, வானம் திறக்கப்பட்டதையும், ஆவியானவர் புறாவைப்போல் தம்மேல் இறங்குகிறதையும் கண்டார்" (மாற்கு 1:9,10). “இவ்விதமாய் அவர்கள் வழிநடந்துபோகையில், தண்ணீருள்ள ஓரிடத்திற்கு வந்தார்கள். அப்பொழுது மந்திரி: இதோ, தண்ணீர் இருக்கிறதே, நான் ஞானஸ்நானம் பெறுகிறதற்குத் தடையென்ன என்றான். அதற்குப் பிலிப்பு: நீர் முழு இருதயத்தோடும் விசுவாசித்தால் தடையில்லையென்றான். அப்பொழுது அவன்: இயேசு கிறிஸ்துவைத் தேவனுடைய குமாரனென்று விசுவாசிக்கிறேன் என்று சொல்லி; இரதத்தை நிறுத்தச்சொன்னான். அப்பொழுது பிலிப்பும் மந்திரியும் ஆகிய இருவரும் தண்ணீரில் இறங்கினார்கள், பிலிப்பு அவனுக்கு ஞானஸ்நானங் கொடுத்தான். அவர்கள் தண்ணீரிலிருந்து கரையேறினபொழுது, கர்த்தருடைய ஆவியானவர் பிலிப்பைக் கொண்டுபோய்விட்டார். மந்திரி அப்புறம் அவனைக் காணாமல், சந்தோஷத்தோடே தன் வழியே போனான்” (அப் 8:36-39). சில திருச்சபைகள் தலையின் மீது தண்ணீர் தெளிப்பதை ஞானஸ்நானம் என்பார்கள். மேற்கூறியவற்றை வேத வசனங்களோடு ஒப்பிட்டு கவனமாக ஆராயும்போது, நாம் புரிந்துக்கொள்வது ​​ஞானஸ்நானம் என்பது தண்ணீரில் மூழ்கி எழுப்பப்படுவது என்பதை நாம் நிச்சயமாக புரிந்துகொள்வோம், அந்த செயலுக்கு கர்த்தராகிய இயேசுவே ஒரு உதாரணம். தெளிப்பு ஞானஸ்நானம் கொடுக்கும் ஒருவரை நீங்கள் சந்திக்கும்போது, ​​வேத வசனங்களோடு இதை அவர்களுடன் பகிர்ந்து கொள்ளுங்கள்.

4. ஞானஸ்நானத்திற்கு ஏற்ற வாழ்க்கையை வாழ்வது

இப்போது நாம் ரோமர் 12 - ம் அதிகாரத்தைப் புரிந்துகொள்ள முயற்சிப்போம். உங்கள் சரீரங்களை ஜீவபலியாக ஒப்புக்கொடுக்க வேண்டுமென்று, அப். பவுல் சொல்லுகிறார். "அப்படியிருக்க, சகோதரரே, நீங்கள் உங்கள் சரீரங்களைப் பரிசுத்தமும் தேவனுக்குப் பிரியமுமான ஜீவபலியாக ஒப்புக்கொடுக்கவேண்டுமென்று, தேவனுடைய இரக்கங்களை முன்னிட்டு உங்களை வேண்டிக்கொள்ளுகிறேன்; இதுவே நீங்கள் செய்யத்தக்க புத்தியுள்ள ஆராதனை" (ரோமர் 12:1). நாம் கவனமாக சிந்தித்தால் தியாகம் மரணத்தின் அடையாளம் என்பதை நாம் புரிந்துக்கொள்ளலாம். ஆனால் நாம் அப்படிப்பட்ட (பலியை) தியாகம் செய்வதை தேவன் விரும்பவில்லை, நாம் அவருக்காக உயிருள்ள பலியாக இருக்க வேண்டும் என்று தேவன் விரும்புகிறார். கிறிஸ்து நமக்காக தம்முடைய உயிரைக் கொடுத்தது போல், தேவைப்பட்டால் அவருக்காக நாமும் நம் உயிரைக் கொடுக்கக் கடமைப் பட்டுள்ளோம்.

A. நடைமுறை மாற்றத்தை அனுபவிப்பது

"நீங்கள் இந்தப் பிரபஞ்சத்திற்கு ஒத்த வேஷந்தரியாமல், தேவனுடைய நன்மையும் பிரியமும் பரிபூரணமுமான சித்தம் இன்னதென்று பகுத்தறியத்தக்கதாக, உங்கள் மனம் புதிதாகிறதினாலே மறுரூபமாகுங்கள்" (ரோமர் 12:2). நாம் நம்முடைய பாவங்களை அறிக்கையிட்டு கர்த்தருடைய நாமத்தில் விசுவாசம் வைக்கும் போது இரட்சிக்கப்படுகிறோம். ஞானஸ்நானம் மூலம் அதை பகிரங்கமாக அறிவிக்கிறோம். எங்கள் வாக்குமூலத்திற்கு சபை உறுப்பினர்கள் சாட்சிகளாக இருக்கிறார்கள். புதிய படைப்புகளாக, நாம் அவ்விதமாக வாழ்வோம் என்று ஒப்புக்கொண்டோம். ஒவ்வொரு நாளும் நாம் ஒப்புக்கொண்ட விதமாகவே வாழ வேண்டும். இந்த வழியில் வாழ வேண்டுமென்றால் (உங்கள் மனதை புதுப்பிப்பதன் மூலம்) நமக்கு சில விஷயங்கள் தேவை.

• தேவனுடைய வார்த்தை - இது இல்லாமல் நாம் எப்படி நடக்க வேண்டும் என்று அறிய முடியாது.
• ஜெபம் - இது இல்லாமல் நாம் தேவனுடன் உறவு கொள்ள முடியாது, நமது ஆன்மீக (ஆவிக்குரிய) தேவைகளுக்காக (உலக தேவைகளுக்காகவும்) ஜெபிக்க வேண்டும், நாம் கற்றுக்கொண்டதை தேவனுடைய வார்த்தைக்கு கீழ்ப்படிய தேவையான கிருபையை வழங்க வேண்டுமென்று தேவனிடம் கேட்க வேண்டும்.
• திருச்சபை ஐயக்கியம் - நாம் ஒரு சரிராமாக இருக்க வேண்டும் என்று தேவன் விரும்புகிறார், தேவனை ஒரு சபையாக மற்றும் அபி அங்கத்தவர்களோடு தொழுதுக்கொள்வதும் மேலும், நட்புறவு கொள்வது கட்டாயமாக இருக்க வேண்டும்.

"துர்இச்சைகளுக்கு இடமாக உடலைப் பேணாமலிருந்து, கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவைத் தரித்துக்கொள்ளுங்கள்." (ரோமர் 13:14). "ஆகையால், விபசாரம், அசுத்தம், மோகம், துர்இச்சை, விக்கிரகாராதனையான பொருளாசை ஆகிய இவைகளைப் பூமியில் உண்டுபண்ணுகிற உங்கள் அவயவங்களை அழித்துப்போடுங்கள். இவைகளின்பொருட்டே கீழ்ப்படியாமையின் பிள்ளைகள்மேல் தேவகோபாக்கினை வரும். நீங்களும் முற்காலத்தில் அவர்களுக்குள்ளே சஞ்சரித்தபோது, அவைகளைச் செய்துகொண்டுவந்தீர்கள்." (கொலோசெயர் 3:5-7)

B. தேவன் கொடுத்த பொறுப்புகளை நிறைவேற்றுதல்

"ஏனெனில், நமக்கு ஒரே சரீரத்திலே அநேக அவயவங்களிருந்தும், எல்லா அவயவங்களுக்கும் ஒரே தொழில் இராததுபோல, அநேகராகிய நாமும் கிறிஸ்துவுக்குள் ஒரே சரீரமாயிருக்க, ஒருவருக்கொருவர் அவயவங்களாயிருக்கிறோம். நமக்கு அருளப்பட்ட கிருபையின்படியே நாம் வெவ்வேறான வரங்களுள்ளவர்களான படியினாலே, நம்மில் தீர்க்கதரிசனஞ்சொல்லுகிற வரத்தையுடையவன் விசுவாசப் பிரமாணத்துக் கேற்றதாகச் சொல்லக்கடவன்." (ரோமர் 12:4-6)

தேவன் விசுவாசிகளுக்கு கொடுத்த பொறுப்புகளை இரண்டாகப் பிரிக்கலாம்:

i) கிறிஸ்துவின் மகிமைக்காக திருச்சபையில் பணியாற்றுதல்

ii) கிறிஸ்துவின் மகிமைக்காக திருச்சபைக்காக பணியாற்றுதல்

திருச்சபையில் நாம் செய்ய வேண்டிய பல ஊழியங்கள் உள்ளது, தேவன் நமக்கு அளித்த கிருபையின்படி நாம் செயல்பட வேண்டும். கிறிஸ்துவின் சபையின் விரிவாக்கத்திற்கு திருச்சபையாக சுவிசேஷப் பணி செய்யப்பட வேண்டும். யாராவது நம்மைப் பார்த்து பாராட்ட வேண்டும் என்பதற்காக நாம் ஊழியம் செய்யக்கூடாது, ஆனால் நம்முடைய ஊழியத்தை பார்த்து தேவன் மகிழும் விதமாக இருக்க வேண்டும்.

5. கிறிஸ்தவ வாழ்வின் பொன்னான விதி

அன்பு என்னும் விதி, இதை குறித்து நாம் 1கொரி 13-ம் அதிகாரத்தில் பார்க்கிறோம்; அப். பவுல் விவரிக்கும் மைய கருத்து, நாம் அன்பற்றவர்களாக இருக்ககூடாது. ஒருவேளை அப்படி இருந்தால்:

i) நாம் பிரகடனப்படுத்தும் சுவிசேஷம் செயல்படாது.

ii) தேவனைப் பற்றிய நமது அறிவால் எந்தப் பயனும் இல்லை

iii) நமது விசுவாசம் வீணானது

iv) நாம் தேவனுக்கு செய்யும் காணிக்கைகளினால் எந்த பயனும் இருக்காது.

“அன்பு எனக்கிராவிட்டால், சத்தமிடுகிற வெண்கலம்போலவும், ஓசையிடுகிற கைத்தாளம்போலவும் இருப்பேன். (நான் ஒலிக்கும் பித்தளை போலவோ, சத்தமிடும் சங்கு போலவோ ஆனேன்). இந்த வசனத்தில் அப். பவுல் காட்டும் இரண்டு விதமான இசை கருவிகள் “சத்தமிடுகிற வெண்கலம்” “ஓசையிடுகிற கைத்தாளம்” கொரிந்து பட்டணத்தில் உள்ளவர்களின் மத வழிபாட்டில் பயன்படுத்தப்படுவது. உங்களிடம் அன்பு இல்லையென்றால், கிறிஸ்தவத்தின் பெயரால் நீங்கள் செய்வது அனைத்தும் புறமத வழிபாட்டைத் தவிர வேறில்லை என்று அப். பவுல் கூறுகிறார். அதனால்தான் கர்த்தர், "உன் தேவனாகிய கர்த்தரிடத்தில் உன் முழு இருதயத்தோடும் உன் முழு ஆத்துமாவோடும் உன் முழு மனதோடும் அன்புகூருவாயாக; உன்னிடத்தில் நீ அன்புகூருவதுபோலப் பிறனிடத்திலும் அன்புகூருவாயாக என்பதே." என்றார். அப். பவுலின் உதாரணம் – அப். பவுல் இரட்சிக்கப்பட்டு ஞானஸ்நானம் பெற்றுகொண்டு தேவ அழைப்பின்படி தேவனுக்கு ஊழியம் செய்யத் தொடங்கினார். பல துன்பங்கள், பல இக்கட்டுகள், ஆபத்துகள், பஞ்சங்கள், அவர் செய்யக்கூடிய சுவிசேஷ பணியை அழிக்க நினைத்தவர்கள் ஒரு பக்கம், அவரைக் கொல்ல நினைத்தவர்கள் இன்னொரு பக்கம். கடின முயற்சியுடன் தேவனின் ஊழிய பணியை முடித்தார்.

அப். பவுல் அன்பின் விசயத்தில் கிறிஸ்துவைப் பின்பற்றினார். தேவனையும், தேவனுடைய திருச்சபையை நிபந்தனையின்றி நேசித்தார். இரட்சிக்க படாதவர்களுக்காக பாரத்துடன் ஜெபம் செய்தார். அப். பவுல் சத்தமிடுகிற வெண்கலம்போலவும், ஓசையிடுகிற கைத்தாளம்போலவும் இல்லை, அவர் தனது வாழ்க்கையில் நடைமுறை மாற்றத்தை தெளிவாகக் கண்டார், அவர் சபையை துன்புறுத்தும் நிலையிலிருந்து தேவனின் கிருபையால் கிறிஸ்துவின் சுவிசேஷத்திற்கு தனது உயிரைக் கொடுக்கும் நிலைக்கு உயர்ந்தார். “நான் கிறிஸ்துவைப் பின்பற்றுகிறதுபோல, நீங்கள் என்னைப் பின்பற்றுகிறவர்களாயிருங்கள்.” என்ற நிலைக்கு வளர்ந்தார்.

இதுவே இன்றைய எனது பிராதான கேள்வி...

இதுவரை இரட்சிக்கப்பட்டு ஞானஸ்நானம் பெற்றகொண்ட நாம் எப்படி வாழ்கிறோம்? புதிதாக இரட்சிக்கப்பட்டு ஞானஸ்நானம் பெற்ற நபராக நீங்கள் எவ்வாறு நடந்துகொள்ளப் போகிறீர்கள்? அப். பவுல் அனைவருக்கும் ஒரு முன்மாதிரி, ஏனென்றால் பவுல் கிறிஸ்துவின் முன்மாதிரியைப் பின்பற்றினார்.