| 1 | பதினோராம் ஆண்டில், மாதத்தின் முதல் நாள் ஆண்டவரின் வாக்கு எனக்கு அருளப்பட்டது: |
| 2 | மானிடா! எருசலேமைக் குறித்து தீர் நகரம் கூறியது: “ஆகா! நாடுகளின் கதவுகள் உடைக்கப்பட்டுள்ளன. அந்நகரம் எனக்குத் திறந்துள்ளது. அது அழிவில் வீழ்ந்துகிடப்பதால் நான் வளமடைவேன்.” |
| 3 | எனவே தலைவராகிய ஆண்டவர் இவ்வாறு கூறுகிறார்: தீர் நகரே! நான் உனக்கு எதிராய் இருக்கிறேன்: கடல் அலைகள் எழும்புவதுபோல் உனக்கு எதிராகப் பல மக்களினங்கள் எழும்பும்படி செய்வேன். |
| 4 | அவர்கள் தீர் நகரின் மதில்களை அழிப்பர்: அதன் காவல் மாடங்களை இடித்துத் தள்ளுவர்: இடிபாடுகளும் அதில் இராதபடி வெறும் கற்பாறையாகத் தோன்றச் செய்வேன். |
| 5 | கடல் நடுவே வலைகாயும் திட்டாய் அது மாறும்: ஏனெனில் நானே உரைத்தேன், என்கிறார் தலைவராகிய ஆண்டவர். எல்லா மக்களினங்களுக்கும் கொள்ளைப் பொருளாகும் அந்நகர். |
| 6 | உள் நாட்டில் உள்ள அதன் புற நகர்கள்வாளால் அழிக்கப்படும்: அப்போது நானே ஆண்டவர் என்பதை அவர்கள் அறிந்து கொள்வர். |
| 7 | ஏனெனில், தலைவராகிய ஆண்டவர் இவ்வாறு கூறுகிறார்: இதோ வடக்கிலுள்ள மன்னரின் மன்னனாம் பாபிலோனின் மன்னன் நெபுகத்னேசரைக் குதிரைகளோடும் தேர்களோடும் குதிரை வீரர்களோடும் பெரிய படைகளோடும் தீர் நகருக்கு எதிராக வரச் செய்வேன். |
| 8 | உள் நாட்டிலுள்ள உன் புறநகர்களை அவன் வாளால் வீழ்த்துவான்: உனக்கெதிராய் மண்மேடு எழுப்பி உன் மதில்களுக்கு எதிராய் முற்றுகை அரண் அமைத்து உனக்கெதிராய்த் தன் கேடயங்களை உயர்த்துவான். |
| 9 | அரண்தகர் பொறிகளை உன் மதில்களுக்கு எதிராய்த் திருப்பி, உன் காவல் மாடங்களைப் படைக் கலன்களால் நொறுக்குவான். |
| 10 | அவனுடைய குதிரைகள் மிகுதியானவை: எனவே அவை கிளப்பும் புழுதி உன்னை மூடும்: இடித்துத் திறக்கப்பட்ட நகரில் எளிதாய் நுழைவதுபோல் அவன் உன் நகரில் நுழைகையில், குதிரைகளும் வண்டிகளும் தேர்களும் எழுப்பும் பேரொலியால் உன் மதில்கள் அதிரும். |
| 11 | குதிரைகள் குளம்புகளால் உன் தெருக்களை அவன் மிதிப்பான்: வாளால் உன் மக்களைக் கொல்வான்: வலிமையான உன் தூண்கள் தரையில் வீழும். |
| 12 | அவர்கள் உன் செல்வத்தைக் கொள்ளையடித்து உன் வாணிபச் சரக்கைப் பறித்துக் கொண்டுபோவர்: உன் மதில்களை இடிப்பர்: உன் அழகிய வீடுகளை அழிப்பர்: உன் கற்களையும் மரங்களையும் இடிபாடுகளையும் கடலில் எறிவர். |
| 13 | உன் பாடலின் ஒலியை நிறுத்திவிடுவேன்: இனிமேல் உன் யாழோசை கேட்காது. |
| 14 | உன்னை ஒரு வெறுமையான பாறையாக்குவேன்: நீயோ வலைகாயும் திட்டாவாய்: ஒருபோதும் நீ திரும்பக் கட்டியெழுப்பப்பட மாட்டாய்: ஏனெனில், ஆண்டவராகிய நானே இதை உரைத்தேன், என்கிறார் தலைவராகிய ஆண்டவர். |
| 15 | தலைவராகிய ஆண்டவர் தீர்நகருக்குக் கூறுவது இதுவே: நீ பேரொலியுடன் வீழ்ச்சியுறுகையில், உன் மக்கள் காயமுற்று ஓலமிடுகையில், அவர்கள் உன் நடுவே கொல்லப்படுகையில், கடற்கரை நகர்கள் அதிராவோ? |
| 16 | அப்போது, கடற்கரைத் தலைவர்கள் அனைவரும் தங்கள் அரியணையை விட்டிறங்கித் தங்கள் உயர்ந்த ஆடைகளையும் பூப் பின்னல் ஆடைகளையும் அகற்றுவர்: திகிலடைந்தவர்களாய்த் தரையில் அமர்வர்: ஒவ்வொரு நொடியும் உன்னைக் கண்டு மருண்டு நடுங்குவர். |
| 17 | அப்போது உன்னைக் குறித்து இரங்கற்பா ஒன்றுபாடி உன்னிடம் சொல்வர்: சீர்மிகு மாநகரே! நெய்தல்நில மாந்தரால் நிறைந்தவளே! மாகடலில் வலிமையோடு விளங்கினையே! நீயும் உன்னில் வாழ் மக்களும் அடுத்திருந்த அனைவர்க்கும் பேரச்சம் விளைவித்தீர்! அந்தோ! என்னே உன் வீழ்ச்சி! |
| 18 | இப்போது, உன் வீழ்ச்சியில் கடற்கரை நகர்கள் நடுங்குகின்றன: உன் அழிவில் தீவுகள் திகிலுறுகின்றன. |
| 19 | தலைவராகிய ஆண்டவர் கூறுவது இதுவே: மக்கள் குடியேறாத நகர்போல் அழிந்த நகராக நான் உன்னை மாற்றுகையில், ஆழ்கடலை உன்மேல் கொண்டு வருகையில், அதன் வெள்ளம் உன்னை மோதி மூடுகையில், |
| 20 | நான் உன்னைப் பாதாளத்தில் இறங்குகிறவர்களோடு இறக்கி, படுகுழியில் இருக்கும் மறக்கப்பட்டாரோடு சேர்ப்பேன். கீழுலகில் உன்னை இருக்க வைப்பேன். பழங்கால இடிபாடுகள் போன்ற படுகுழிக்குப் போகிறவர்களுடன் நீ இருப்பாய். நீ திரும்பி வரமாட்டாய்: வாழ்வோர் நாட்டில் உன் இடத்தை மீண்டும் பிடிக்க மாட்டாய். |
| 21 | உன்னை நடுங்குதற்குரிய முடிவுக்குக் கொண்டு வருவேன்: நீ இனி இருக்கமாட்டாய். உன்னைத் தேடுவார்கள்: ஆனால் நீ காணப்படமாட்டாய், என்கிறார் தலைவராகிய ஆண்டவர். |
